DOEN

Van 12 juli tot 20 augustus 2015 zal de 54ste editie van Ohrid Summer Festival plaats vinden. Een stralende editie met al zijn bijzondere kenmerken die het festival speciaal, herkenbaar en uniek maken in onze regio.

Een korte geschiedenis van het Festival

Als we praten over Ohrid Summer Festival in de ontmoeting van zijn 50ste editie, is het zeker dat het bestaan ​​ervan vele jaren aan geeft dat het besef van het festival leunt op iets dat wel degelijk staat voor een grote traditie. Deze traditie is afkomstig uit de plaats, die wordt gegeven van God, van de stad Ohrid - de spirituele hoofdstad van Macedonië, de antieke stad met zijn magisch blauwe meer, een stad met een culturele geschiedenis gemarkeerd met waarden van de antieke beschaving, de stad van de eerste Slavische universiteit in Europa, de stad van het koninkrijk van Samuel en ten slotte: de stad die de hele Macedonische culturele en spirituele geschiedenis vertegenwoordigt.

Om deze redenen, niet per ongeluk in deze heilige plaats, moest God alleen zijn edele bericht sturen met het oog op het begin van iets dat hier moest gebeuren te markeren. Het gebeurde in het jaar 1961 midden in de zomer op 4 augustus. Een licht schitterde onder de geweldige bogen van de prachtige kathedraal St. Sophia, een deel van de monumentale en historische waarden van Ohrid uit de 11e eeuw. De glitter van die schittering markeerde de geboorte van de manifestatie die waarschijnlijk bestemd was door God, op dezelfde manier zoals het was voorbestemd dat de opera zangeres Ana Lipsha Tofovic het begin van het festival markeerde, die later de naam Ohrid Summer verkreeg.

Dat eerste concert op 4 augustus in St. Sophia, waar de magische stem van de leider van de Macedonische opera werd gehoord, in die omgeving met geweldige akoestiek, werd de rechtvaardigheid bevestigd van alle strevingen en wensen die Ohrid in die tijd nodig had. Dit optreden was de doop van St.Sophia in een monument van visionaire verlichting van Ana Lipsha Tofovic en haar metgezel op piano Ladislav Perldic en werd met veel enthousiasme ondersteund door de burgers van Ohrid. Dit toonde aan dat het zaad op een vruchtbare bodem was gezaaid en een manifestatie van mondiaal belang was geboren.

Het uitvoeren van de werken van Händel, Mozart, Beethoven, Gluck, werkte indrukwekkend vanaf het begin en toonde aan dat St. Sophia hiervoor was gemaakt. En zo begon het verhaal genoemd Ohrid Summer.

In de eerste jaren van het festival, in het concept van zijn programma, was de directe connectie met St. Sophia de vocale muziek. Echter werd aan de ene kant erop aangedrongen dat vooral de artistieke kwaliteit was verzekerd en aan de andere kant de noodzaak voor het weergeven van werken geïnspireerd door het heilige werk van de broeders Cyril en Methodius, waarmee het belang van Ohrid als wieg van de Slavische geletterdheid zou worden benadrukt. In de paar jaar van zelf ontdekking en schetsen over haar eigen fysionomie, heeft Ohrid Summer zich stevig gevestigd als een van de spillen van de Macedonische culturele traditie.
De kathedraal St. Sophia, de oude dame van het Ohrid patriarch, toont zich als een onvervangbare plaats voor kamermuziek, steeds aantrekkelijker voor artiesten en verzamelt van over de hele wereld. Het festival groeide uit tot een uit het oog springende bestemming voor gerenommeerde artiesten, waaronder: Vladimir Ruzgak (Kroatische bariton), Martina Arroyo (USA sopraan), de Sloveense octet, muzikanten van Praag, de beroemde Julliard kwartet en in het bijzonder Golden Gate quartet, Macedonische kunstenaars Milka Eftimova en Todor Skalovski. Hun optredens veroorzaakte verbazing maar op hetzelfde moment daagde het andere artiesten van over de hele wereld uit welke het verlangen hadden om dit wonder, genaamd St. Sophia, te zien.

De jaren die volgden markeerde misschien wel de belangrijkste periode in de ontwikkeling van het festival, een periode die zal worden gereflecteerd op het opwaartse verloop van deze manifestatie. Het is de periode van de legendarische Leonid Kogan (Russische violist, de beste in de wereld in die tijd) en Andra Navara (cellist uit Frankrijk, maar ook een van de beste muzikanten ter wereld). Deze twee virtuozen behoren tot de groep artiesten die niet los zijn te koppelen van het festival tot aan hun dood. Hun concerten zullen worden geregistreerd onder de meest prachtige muziek evenementen van het festival welke een speciale stempel in de geschiedenis hebben achtergelaten. Zij hebben simpelweg hun kunst en creatieve geest geïmplanteerd in het festival. Hun genegenheid en verbondenheid met het festival was zo groot dat zij met veel plezier bezig waren met pedagogische activiteiten. Een aantal bijzondere muziek seminars vonden plaats binnen de contouren van het festival, die liet zien dat dit een zeer nuttige activiteit was die veel jonge waardevolle muzikanten aantrok.

Het festival werd vervolgens steeds interessanter, welvarender en aantrekkelijker voor artiesten vanuit de hele wereld. In die jaren (jaren '70 en '80) marcheerden er veel artiesten voorbij, naast de lokale van het voormalige Joegoslavië, hebben veel gerenommeerde namen de prestaties bijgedragen voor nog meer bevestging van het Festival. De namen zoals: Mstislav Rostopovich, Aldo Chikolini, Gidon Kremer, Rugero Richi, Viktor Tretyakov, Henrick Shering, Salvatore Arcado, Elena Obrascova, Katia Richarelli, Victoria de los Angeles, Maksim Vengerov, Vadim Repin, Julian Rahlin, Ivo Pogorelic en vele andere vocale en instrumentele solisten zoals: München kamerorkest, Virtuosi di Roma kamerorkest, Georg Enesku kamerorkest, de Litouwse Kamerorkest, het Radio Symfonie Orkest van de Oostenrijkse radio, Madrigal koor uit Boekarest, Glinka uit St. Petersburg, het kinder koor van Wenen en anderen, hadden allemaal een zeggen op de verdere groei van het Ohrid Summer.

In die jaren, als de fysionomie van het muziek gedeelte van het programma was versterkt, gelijk aan de behoefte aan hetzelfde anderzijds segment vilt, het theater. Uit een simpele reden, de oude sfeer van Ohrid, welke prachtig en indrukwekkend is, trekt de aandacht van de regisseurs oog en de magische werking van de acteur. De lokale Macedonische theater troepen begonnen op te treden in het festival met stukken van hun repertoire zodat later dit segment van het festival programma genoeg opgericht was om het festival een uitnodigende ontmoetingsplaats voor veel gasten van over de wereld en vooral de omgeving voormalig Joegoslavië te maken. Er waren heel wat theatervoorstellingen door theaters van de hoogste rang van de landen van voormalig Joegoslavië en van Rusland, Turkije, Frankrijk, de VS, Nederland, Italië, Griekenland en andere landen. De mooie en verleidelijke scene locaties in Ohrid bood nieuwe mogelijkheden welke de eerste shows waren die werden uitgevoerd als een première op het Festival. Theatrale projecten die herinnerd zullen worden werden uitgevoerd op de schermen van St. Sophia, Dolni Saraj, Samuels fort, St. Naum, Saraiste, Plaosnik en andere locaties. Aangepast op teksten van de lokale drama auteurs of wereld klassiekers zoals: Shakespeare, Tsjechov, Molière, Gogol, Brecht, Nushik, Sophocles, Euripides, Aristophanes en anderen. Na het voltooien van het profiel van het theater-programma in de jaren '80 bereikt het festival een echte opvallende stijging die het recht heeft om te worden beschouwd als een manifestatie van mondiale betekenis.

Met haar volwassenheid als een manifestatie met hoge artistieke waarde, bevestigd Ohrid Summer rond midden jaren '90, om meer precies te zijn 1994, dat zij lid werd van de European Festival Association met het hoofdkantoor in Genève. Strikte en hoge eisen werden gesteld om geaccepteerd te worden in deze essentiële vereniging. Ohrid Summer voldeed aan deze eisen en werd lid van de familie van Europese festivals. Dit is een zeer hoge erkenning voor het festival en de Macedonische cultuur in het algemeen. Behorend bij deze vereniging liggen er veel brede mogelijkheden in meer aspecten van de ontwikkeling van het festival, met name in het programma gedeelte. Aan de ene kant werd het festival meer populair en aan de andere kant werd er een grotere kans gecreëerd voor een samenwerking met de elite Europese festivals. Dit zou van groot belang kunnen zijn voor wederzijdse uitwisseling van projecten en ervaringen.

Toen de jaren 2000 en 2001 kwamen kreeg het festival iets waar het lang op had gewacht. Het antieke theater is ontdekt als de belangrijkste podium locatie. Op diezelfde locatie werd in 2001, met de gala-avond van het festival (première van het spectaculaire drama-project van I. Popovski - Macedoine), de grootste en de meest aantrekkelijke zomer scène met ongeveer 3000 bezoekers. Met deze locatie neemt het festival ongetwijfeld een andere dimensie in de richting van het verrijken van de inhoud van het programma, vooral het onderwerp gala en opening avonden die extravagantie nodig hebben. Sinds toen zijn alle gala-avonden van het festival op het toneel van deze prachtige locatie gehouden. Dit werd aangetoond door de onvergetelijke première project Macedoine, gevolgd door de sterren van de Russische opera en ballet, het concert van de beroemde tenor Jose Carreras, etc.

Vandaag de dag kan worden gezegd dat Ohrid heel gezegend is met het Ohrid Summer Festival en het hebben hiervan was waarschijnlijk voorbestemd om zo te zijn. In de Republiek Macedonië is het besef van de betekenis van deze prachtige culturele manifestatie, door wat het festival heeft, een absolute steun van alle instellingen van de staat. Vooral de steun van de regering van RM via het ministerie van Cultuur, de President van de Republiek, die op hetzelfde moment de beschermheilige is van het festival, evenals de belangrijke steun van de economie door bedrijven en bedrijven die financieel het festival bijstaan.

Vandaag de dag presenteert Ohrid Summer Festival een grote waardigheid en een uitzonderlijke culturele aanwinst voor Ohrid en de Republiek Macedonië, een manifestatie waarmee Ohrid en Macedonië met waardigheid kunnen worden weergegeven in de wereld.

Met deze lange traditie, verheugend op de 52ste editie van het festival, realiseert Ohrid Summer een universele nobele missie van een wedstrijd van hoge artistieke waarden met de bedoeling van het realiseren van de nieuwe visies met een nog hogere doelstelling in de Europese en wereldwijde culturele ruimte.